در نتیجه احتراق در موتورهای احتراق داخلی، مواد آلاینده و سمی خطرناکی مانند مونوکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربن‌های نسوخته تولید می شود.
از خطرات این مواد می‌توان به مسمومیت منجر به مرگ، سرطان، افسردگی، ناراحتی‌های ریوی و قلبی، خستگی زودرس و غیر اشاره نمود.
بنابراین امروزه با کمک سیستم اگزوز از طریق به کارگیری مبدل‌های کاتالیستی، تقریباً به طور کامل این آلاینده‌ها حذف می‌شود. در یک مبدل کاتالیستی از طریق عبور گازهای سمی از روی موادی به نام کاتالیزور که کارشان سرعت بخشیدن به واکنش‌ها در دمای بالا می‌باشد، می‌توان آنها را با چند واکنش شیمیایی به آب نیتروژن و دی اکسید کربن تبدیل کرد.
مواد گرانبهای کاتالیزوری عمدتاً رادیوم و پالادیوم می‌باشند که روی یک ساختار لانه زنبوری از جنس سرامیک یا فلز که دارای بیش از ۴۰۰ سوراخ در اینچ مربع است نشانده شده‌اند.